Shippo Nedir?

Budist öğretisine göre zümrüt, kristal, akik, mercan, inci, altın ve gümüş; hoşluğun özünü estetik bir biçimde işleyen yedi hayırlı hazinedir. Japoncada “Yedi Hazine” anlamına gelen Shipponun en daha önceki misali Japonya‘da Nara Bölgesi’ndeki Asuka Köyü’nde, Kengosizuka Kofun’dan daha önceki kabirlik çıkan ve 7. asra ait olduğu düşünülen madeni ziynet parçasıdır. Metal bir nesnenin yüksek rölyefte oyulduktan […]

Budist öğretisine göre zümrüt, kristal, akik, mercan, inci, altın ve gümüş; hoşluğun özünü estetik bir biçimde işleyen yedi hayırlı hazinedir.

Japoncada “Yedi Hazine” anlamına gelen Shipponun en daha önceki misali Japonya‘da Nara Bölgesi’ndeki Asuka Köyü’nde, Kengosizuka Kofun’dan daha önceki kabirlik çıkan ve 7. asra ait olduğu düşünülen madeni ziynet parçasıdır.

Metal bir nesnenin yüksek rölyefte oyulduktan sonra çıkarılan kısımlarının renkli emaye ile doldurulması ile elde edilen bir tasarımdır. Shippo, seramik ya da porselenden değişiktir. Bakır, gümüş, altın gibi maden tabanın yüzeyine sırçayla yapılan gizemi ilave edilip pişirilerek reelleşen çok düzeyli bir tekniktir. Bu tekniğin eşi M.Ö. 1700-1800’deki Mezopotamya’da ve M.Ö 1500 etrafında Daha Önceki Mısır‘da bulunduğu için mine işinin orijininin bu coğrafyalar olduğu düşünülmektedir.

Japonca’da “shippo” isminin yaygınlaşması Muromachi Yarıyılı’nde 14. ve 15. asırlarda reelleşmiştir. Bu süreçte, Çin’le Ming Hanedanlığı Yarıyılı’nde 1368 -1644 yoğunlaşan ticari ilişkiler shippo tekniğinin büyüyüp yaygınlaşmasına ve shippo işi bir hayli misalin Japonya’ya getirilmesine neden olmuştur.

19.yüzyılda, Avrupa teknikleriyle daha da geliştirilerek kısa bir zaman içinde büyük büyümeler yaşanmıştır. Ananesel olarak kılıçlarda yer alan ziynet parçaları ya da mimaride kapı kolu gibi ufak parçalar, Kyotolu akıldalar tarafından üretilmiştir. Düz geniş, çiçek düzenlemelerine eş desenler, şekilsel geometrik motifler, kasımpatı, kuş, ejderha gibi tarzları da kullanarak hem bir parça derinlik hissi vermeyi hem de değişik tasarımları ortaya koymayı istemişlerdir. Bunun yanı gizeme saç tokası, bilezik, broş, kolye, yüzük, parfüm kolisi gibi şahsi mahsullerde de teknik kullanılmıştır.

Owari Aichi Bölgesi’nde, Edo Yarıyılı’nin 1600 – 1868 sonuna doğru 1833’te Hollanda üzerinden Japonya’ya gelen, shippo yapıtlarını araştırarak kendine has bir teknik geliştiren Kaji Tsunekichi 1803 – 1883 ve talebeleri başka bir ekol olarak ortaya çıkmıştır.

1880 – 1910 seneleri ‘Altın Çağı’ olarak adlandırılan bir yarıyıldı ve bu yarıyılda sanatsal ve teknolojik anlamda doruğa erişildi. Dünya sergilerinde yer alması için harikulade parçalar yapıldı.